Mama z synkiem, ojciec z córeczką. Muszą pokonać wiele trudności piętrzących się przed nimi w przestrzeni publicznej. Ale w większym stopniu dotyczy to ojca.
Z satysfakcja odnotowujemy fakt, że bardzo zmieniła się rola ojca w rodzinie. Kiedyś był odpowiedzialny za zarabianie na dom. Dziś, kiedy kobiety często zmuszone są szybko powrócić do pracy po urodzeniu dziecka, sytuacja uległa zmianie. Jest urlop tacierzyński. Ojcowie coraz chętniej przejmują wiele obowiązków mam: wychodzą z dziećmi na place zabaw, organizują weekendowe wypady za miasto itp. Tak duże zaangażowanie ojców w wychowanie dziecka jest dla polskich tatusiów czymś nowym, chociaż nie powinno nikogo dziwić. Musimy zaakceptować, że czasy się zmieniają; że takie wyrównanie ról staje się codziennością. Musimy do tego dostosować siebie – swoją mentalność, także przestrzeń publiczną. Więcej
Jesteśmy do Waszej dyspozycji
Wszem i wobec informujemy, że w jeleniogórskiej Książnicy Karkonoskiej, dzięki uprzejmości jej Dyrektorki – Danuty Sawicz, nadal, w każdą środę w godzinach od 16:00 do 17:00, dyżurują członkowie naszego Komitetu.
Osoby, które miały utrudniony kontakt z nami, bardzo, bardzo przepraszamy, było to wynikiem pewnego nieporozumienia, ale już wszystko wróciło do normy.
Dane kontaktowe
Terenowy Komitet Ochrony Praw Dziecka
58-500 Jelenia Góra, ul. Jasna 11
e-mail: tkopd.jg@wp.pl
Tel. +48 500 069 250
W sytuacjach alarmowych - 664460448.
„Chronimy Dzieci” – program profilaktyki przemocy wobec dzieci
Dziecko, które zostało skrzywdzone, nie poprosi o pomoc. Wstydzi się, czuje się winne i osamotnione. Potrzebuje pomocy, aby odzyskać zaufanie i radość z życia.
„Chronimy Dzieci” to program certyfikowania placówek edukacyjnych realizujących politykę ochrony dzieci przed przemocą. Jego celem jest ochrona dzieci przed przemocą ze strony osób dorosłych (rodziców, opiekunów, pracowników placówki) oraz rówieśników. Program realizowany jest poprzez wdrażanie standardów ochrony dzieci przed krzywdzeniem zapisanych w polityce ochrony dzieci ustalonej w placówce. Placówki, które spełniają standardy ochrony dzieci, otrzymują certyfikaty „Chronimy Dzieci”.
Realizacja programu przez placówkę oznacza, że: placówka posiada ustalone i spisane procedury interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka; chroni dane osobowe i wizerunek dziecka; dba o bezpieczny dostęp dzieci do Internetu; posiada ustalone i spisane relacje na linii dziecko-pracownik personelu; pracownicy są sprawdzani pod kątem niekaralności za przestępstwa z użyciem przemocy na szkodę małoletniego i są przeszkoleni z zakresu rozpoznawania symptomów krzywdzenia dzieci i wiedzą jak na nie reagować; oferuje dzieciom i rodzicom edukację na temat ochrony dzieci przed krzywdzeniem. Więcej
Kolejne bezpłatne seminarium
Realizator: Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” na zlecenie Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych.
Temat: „Jak motywować do współpracy członków zespołów interdyscyplinarnych i grup roboczych?
Termin: 18 listopad 2015 r.
Miejsce: Siedziba Stowarzyszenia na Rzecz Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” – ul. Jaktorowska 4, Warszawa.
Czas trwania zajęć: 8 godzin dydaktycznych.
Termin nadsyłania zgłoszeń: do 9 listopada 2015 r. do godz. 15.45 (decyduje kolejność zgłoszeń)
Jak zakwalifikować się na seminarium?
1. Nadesłać wypełniony formularz zgłoszenia – jedną wybrana drogą: biuro@niebieskalinia.info; pocztą tradycyjną: Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” Al. Jerozolimskie 155, 02-326 Warszawa – z dopiskiem „Seminarium”; faxem: 22 250-63-11
2. Osoby zakwalifikowane do udziału w seminarium zostaną powiadomione o tym fakcie drogą e-mailową.
3. Udział w seminarium osoby zakwalifikowane potwierdzają jedną z wybranych dróg: e-mailową (biuro@niebieskalinia.info) lub telefoniczną (22 666 10 36)
Szczegółowych informacji udziela: Biurem Pogotowia „Niebieska Linia” tel. 22 666 10 36, czynny od poniedziałku do piątku w godz. 7.45-15.45 lub z koordynatorką tego działania: p.kleminska@niebieskalinia.org
W trakcie seminarium poruszone zostaną praktyczne aspekty związane z funkcjonowaniem zespołu interdyscyplinarnego na poziomie zarówno roboczym jak i strategicznym. Przedstawione zostaną dobre praktyki i doświadczenia.. Omówione będą kwestie współpracy kluczowych podmiotów oraz pomysły na wzmacnianie ich zaangażowania w realizację zadań związanych z procedurą „Niebieskie Karty”.
Przy tworzeniu szczegółowej struktury seminarium uwzględnione zostaną potrzeby zgłaszane za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego przez osoby zainteresowane udziałem w szkoleniu.
Zachęcamy do udziału!
Partnerstwo pielęgniarek i rodzin
To oczywiste, że bardzo zależ nam na bezpieczeństwie we wszystkich jego aspektach. Obecnie stara się nam je zapewnić wiele instytucji państwowych i prywatnych. Rośnie popyt na usługi agencji ochroniarskich i detektywistycznych. Tworzy się rynek przeróżnych zabezpieczeń, alarmów i systemów monitoringu wizyjnego. Tego typu systemy działają już nie tylko na ulicach, w sklepach czy na stacjach benzynowych, ale nawet w żłobkach, przedszkolach i szkołach, by rodzice mogli na odległość śledzić, co się dzieje z ich pociechami. To wszystko ma dać nam i naszym dzieciom poczucie bezpieczeństwa.
Nadąża za tym sektor państwowy i coraz bardziej się poszerza – widać to po liczbie pączkujących trzyliterowych instytucji i służb. W ich domenie znajduje się coraz więcej zadań i mają coraz więcej uprawnień. W Polsce niemal każde ministerstwo już ma lub chce mieć przynajmniej jedną służbę quasi-policyjną. I jest to trend ogólnoświatowy.
Ale… Oto spotykamy się z wielością informacji, iż instalacja kamer powoduje spadek przestępczości. A niezależne badania wykazały, że to całkowicie bezpodstawne; że to pieniądze wyrzucone w błoto. Więcej
Szokujące dane
Każdego roku 15 tys. polskich nastolatek (poniżej 18 roku życia) zachodzi w ciąże. Wynika to z ostatnich danych z 2013 roku. Informowaniu o tym rodziców towarzyszy lęk przed odtrąceniem i reakcją otoczenia. Tej traumy udałoby się uniknąć, gdyby Polki miały większą świadomość seksualną. Tylko trzy przykłady.
* W pierwszej klasie liceum, jako 16-latka, przespała się z kolegą z klasy. Nie zabezpieczyli się. była szczupła, więc przez dwa miesiące udało się ukryć ciążę. Jednak brzuch nabrzmiewał, a wraz z nim trudna do ukrycia prawda. W końcu zdecydowała się powiedzieć rodzicom do czego doszło. Ojciec – lekarz oraz matka – architekt nie planowali takiego życia dla córki. Wybrali dla niej inną drogę. Miała zostać stomatologiem. – To był straszny dzień. Rodzice źle to przyjęli. Matka zaczęła płakać, a ojciec zaproponował załatwienie aborcji. Na początku gotowa była się z tym zgodziła, ale zżyła się już z myślą o dziecku. Dziadek też zaproponował usunięcie własnego wnuka. Nie mogła się na to zgodzić. Od tego momentu wydarzenia potoczyły się bardzo szybko. Rodzice poczekali, aż stanie się pełnoletnia i wtedy kazali jej się wyprowadzić z domu. Odwrócił się też od niej ojciec dziecka. Nie ma z czego płacić zasądzonych alimentów, bo nie pracuje. Wyprowadziła się do dalekiej ciotki. Dzięki jej pomocy udało się jej skończyć technikum. Poznała Pawła. Planują ślub. Oboje uczą się angielskiego. Chcą wyemigrować do Wielkiej Brytanii i zamknąć za sobą przeszłość. Od opuszczenia domu nie kontaktowała się z rodzicami. Więcej
Wolontariat
Wolontariat każdy zna, ale czy odpowiednio do niego podchodzi? Będziesz mogła/mógł się o tym przekonać biorąc udział w warsztatach: Wolontariat – to nie taka trudna sprawa organizowanych przez Fundację „Jagniątków”. Na pytanie tytułowe i na inne jeszcze uzyskasz odpowiedz uczestnicząc w tych warsztatach:
• aktywne sposoby poszukiwania wolontariuszy (potrzeby i oczekiwania wobec wolontariusza oraz określenie profilu poszukiwanej osoby),
• zasady przygotowania organizacji na przyjęcie wolontariusza (obowiązki organizacyjno-prawne związane z wolontariatem i przyjęciem wolontariusza),
• organizacja pracy wolontariusza (ułożenie program wolontariatu, zapoznanie z metodami wzmacniania i zatrzymywania wolontariuszy).
Uczestnicy warsztatów maja zapewnione materiały warsztatowe, poczęstunek i zaświadczenie uczestnictwa.
Data: 28.10.2015 r. Miejsce: Książnica Karkonoska. Godz.: 10:00
Zgłoszenia do 26.10.15 r. do godz. 10:00: telefonicznej lub faxem – 699993047, mailem – maciej.zawierucha@jatniatkow.org.pl.
„Okna życia” za i przeciw
Zwolennicy „okien życia” twierdzą, że dla kobiet, która znalazła się w trudnej sytuacji, „okno życia” to często jedyne wyjście – coś zmusza te kobietę, żeby oddać własne dziecko. Wszystkie znalezione w „oknie” dzieci trafiają do adopcji. Jest najwygodniejszym rozwiązaniem dla matki, dającym jej największą szansę na anonimowość. A najważniejszą rzeczą jest, żeby dzieci mogły się wychowywać z kochającymi ich rodzicami, którzy są w stanie zapewnić im godne życie -.najczęściej jest tak z rodzicami biologicznymi, ale nie zawsze.
A Komitetem Praw Dziecka ONZ, a inni, którzy uznają to rozwiązanie za ostateczne? Największym problemem okien życia jest to, że nic nie wiadomo, o znajdowanych tam dzieciach i ich matkach. Zgodnie z prawem kobieta, która decyduje się oddać dziecko do adopcji, ma sześć tygodni na zmianę decyzji. W tym okresie może nastąpić zwrot o 180 stopni, można wiele zrobić – matka może to dziecko odzyskać, a takiej możliwości w zasadzie nie ma w przypadku pozostawienia dziecka w „oknie”. Dziecko, które zostaje zostawione w oknie życia, jest pozbawione tożsamości. Trzeba wystąpić do sądu rodzinnego o nadanie personaliów – imienia, nazwiska, daty i miejsca urodzenia, a wszystko to jest „wymyślone”. Należy w pierwszym rzędzie brać pod uwagę takie sposoby, które sprzyjają dziecku, a nie matkom, które chcą dziecko zostawić. Myślmy o tym, jakie to ma konsekwencji dla życia dziecka.
Bardzo ważna jest edukacja prawna, żeby kobiety wiedziały, że w sytuacji kryzysowej mogą zostawić dziecko w szpitalu i przez sześć tygodni mają zapewnioną całkowitą anonimowość i nie jest wszczęte wobec nich żadne postępowanie. To najważniejszy komunikat wobec apelu o likwidację okien życia. Bo najistotniejszą kwestią jest, żeby dzieci mogły się wychowywać z biologicznymi rodzicami. Na dodatek istnieją na świecie inne sposoby wspomagania matek, które chcą oddać dziecko. W wielu krajach funkcjonuje anonimowy poród. W polskich warunkach to nie istnieje, a warto to propagować.
I uwaga! Komitet ONZ rekomenduje, a nie nakazuje zamknięcie w Polsce „okien życia”.
Chcemy i będziemy współpracować z Miastem
Co prawda do końca roku mamy jeszcze ponad dwa miesiące, ale już dziś wybiegamy do 2016 i do lat kolejnych. Powód? Otrzymany PROGRAM WSPÓŁPRACY MIASTA JELENIEJ GÓRY Z ORGANIZACJAMI POZARZĄDOWYMI I INNYMI PODMIOTAMI DZIAŁALNOŚCI POŻYTKU PUBLICZNEGO NA 2016 ROK. I choć to dopiero projekt, przekazany do konsultacji z jego podmiotami, oczekujący na uchwalenie przez Radę Miejska Jeleniej Góry, to już dziś informujemy, w jakim zakresie chcemy i włączymy się do realizacji zawartych w nim propozycji.
Z pośród celów głównych Programu identyfikujemy się z promocją i organizacją wolontariatu (przecież całą naszą działalność opieramy o wolontariat) oraz działalnością na rzecz integracji i edukacji międzypokoleniowej (pragniemy włączenia dzieci do działań m.in. na rzecz osób będących już na emeryturze).
Z pośród celów szczegółowych naszą uwagę skupiliśmy na umacnianiu w świadomości społecznej poczucia odpowiedzialności za rodzinę, jako na komórce gwarantującej prawidłowy rozwój dziecka oraz na działaniach podejmowanych przez Miasto, a dotyczących współpracy międzynarodowej (każdego roku jesteśmy współorganizatorami międzynarodowych konferencji dotyczących dziecka i rodziny), a także, co oczywiste, promocji i organizacji wolontariatu poprzez wspieranie działań mających na celu krzewienie tej idei wśród nieletnich. Więcej
Seminarium
Stowarzyszenie na Rzecz Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” jest organizacją pozarządową zajmująca się w ramach swojej statutowej działalności m. in. pracą z osobami stosującymi przemoc.
Ludzie nie rodzą się „ofiarami przemocy”, ani „sprawcami przemocy”. W wyniku zawirowań życiowych i destrukcyjnych okoliczności, a także w zależności od tego, jaka jest proporcja sił w relacjach z innymi ludźmi, czasem stosujemy przemoc wobec słabszego, a czasem jej doznajemy od silniejszego. Oznacza to, że bycie „sprawcą” lub „ofiarą” przemocy nie jest cechą osobowości człowieka, lecz jego sposobem uczestnictwa w sytuacjach, diagnozowanych, jako przemoc wobec drugiego człowieka.
Stowarzyszenie serdecznie zaprasza do udziału w seminarium: Praca z osobami stosującymi przemoc. O czym warto pamiętać? Co warto robić?
Na zajęciach poruszać będziemy m.in. kwestie Więcej