Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka

Jutro obchodzić będziemy już po raz drugi Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka. Uchwalił go Sejm minionej kadencji. Z propozycją wystąpił Rzecznik Praw Dziecka. Inicjatywę podjęła Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka, a poparła Komisja Polityki Społecznej i Rodziny Sejmu RP.
Czemu 20 listopada?
Na ten bowiem dzień przypadała 25. rocznica uchwalenia Konwencji o Prawach Dziecka. Ma przypominać szczególną rolę Polski – inicjatora uchwalenia Konwencji – najważniejszego na świecie dokumentu chroniącego prawa dzieci.
To właśnie nasz kraj w 1978 r. przedstawił jej projekt i zaproponował Komisji Praw Człowieka ONZ jego uchwalenie. Był to niewątpliwie jeden z największych polskich sukcesów na arenie międzynarodowej.
Oczywiście, że najlepiej byłoby, żeby każdy dzień roku był dniem dziecka i praw dziecka, ale tak się nie da, więc niech chociaż ten symboliczny dzień zachęca do propagowania praw dzieci i edukacji na ten temat.
Niech uświadamia dzieciom, iż mają swoje prawa i powinny wiedzieć, jak z nich korzystać, a dorosłym przypomina, że mają tych praw zawsze przestrzegać.
Niech przypomina rocznicę uchwalenia przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych najważniejszego dokumentu określającego prawa dziecka – Konwencji o Prawach Dziecka; że Polska była inicjatorem i współtwórcą Konwencji, która dzisiaj jest nazywana Światową Konstytucją Praw Dziecka.
Niech dzień ten będzie każdorazowo zachętą do podjęcia podczas lekcji odbywających się 20 listopada, ciekawych inicjatyw, które staną się okazją do rozmów o prawach dziecka i jego potrzebach, nie tylko tych edukacyjnych.
Niech dzień ten na trwale wpisze się w szkolną tradycję, a mądrej dyskusji niech towarzyszył uśmiech i zabawa. Niech dzień 20 listopada będzie Wielkim Dziecięcym Świętem.
Wiemy, że dzieciaki w naszym kraju są przyzwyczajone, żeby świętować 1 czerwca, ale zachęcamy, by 20 listopada też był taką okazją, bowiem Polska, jako członek Światowej Organizacji Narodów Zjednoczonych pragnie propagować datę 20 listopada, jako Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka, by przypomnieć, że każde dziecko to Mały Człowiek, posiadający swoje prawa.
Warto zapamiętać!
• Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat – Janusz Korczak.
• Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się ze wszystkich sił tego, czego się pragnie – Paulo Coelho.
• W Polsce najważniejszymi aktami prawnymi gwarantującymi prawa dziecka są: Konstytucja RP, Konwencja o Prawach Dziecka i Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka.
• Prawa człowieka zaczynają się od praw dziecka, a prawa dziecka to nie jest jakiś przywilej, który dzieciom się należy, jeśli są grzeczne, one im się należą, bo są dziećmi, są ludźmi.
• Warto i trzeba świętować Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka przez mądrą, dobrą edukację w zakresie praw dziecka (ciekawe, atrakcyjne, aktywizujące lekcje).
• Dzieci powinny swoje prawa nie tylko umieć wymienić, ale również rozumieć. Dotyczy to też dorosłych.
• Powinniśmy uczyć dzieci własnym przykładem. Jeśli mówimy, że każdy człowiek ma prawo do szacunku, to trzeba ten szacunek dzieciom okazywać i oczekiwać, że one będą go okazywały dorosłym i wobec siebie nawzajem. Podobnie w przypadku prawa do prywatności i wyrażania własnego zdania.
• Żeby móc się dogadać, trzeba ze sobą rozmawiać – rozmawiać z dziećmi, a nie tylko przemawiać do dzieci.
• Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka jest ważnym dniem, bowiem przypomina o prawach dziecka, ale są one ważne i powinny być przestrzegane także przez pozostałe dni roku. Nie wystarczy dobrze zorganizować i przeprowadzić praktyczną lekcję 20 listopada, trzeba pamiętać, by te działania kontynuować każdego innego dnia - przez cały rok.
• 20 listopada nie został wybrany przypadkowo – to rocznica uchwalenia najpierw Deklaracji Praw Dziecka, a następnie Konwencji o prawach dziecka. Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka ma przypominać wkład Polski w tworzenie tych dokumentów i światowego systemu ochrony praw dziecka.
• Konwencja nazywana jest światową konstytucją praw dziecka. Została przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 20 listopada 1989 r. Jest najbardziej rozpowszechnionym dokumentem dotyczącym praw człowieka; podpisały ją wszystkie państwa na świecie, a prawie wszystkie ją ratyfikowały.
Polska podpisała i ratyfikowała Konwencję w 1991 r., Pomimo iż była inicjatorem jej uchwalenia i zaproponowała jej pierwotny projekt, ratyfikowała ją z dwoma zastrzeżeniami.
• Pierwsze dotyczyło art. 7, mówiącego, że dziecko ma prawo do poznania swojej tożsamości i biologicznej rodziny – Polska uznała prawo rodziców do zachowania w tajemnicy danych przysposobionego dziecka.
• Drugie zastrzeżenie dotyczyło granicy wieku, od której dopuszczalne jest powołanie do służby wojskowej i uczestnictwo w działaniach wojennych (art. 38). Polska zastrzegła, że tę kwestię rozstrzyga prawo krajowe.
Oba zastrzeżenia zostały wycofane w 2012 r.
Polska oprócz zastrzeżeń zgłosiła także dwie deklaracje do Konwencji.
• Jedna z nich stanowi, że prawa do swobody myśli, sumienia i wyznania oraz wyrażania własnych poglądów przez dziecko i występowania w sprawach dotyczących dziecka w postępowaniu administracyjnym i sądowym są wykonywane z poszanowaniem władzy rodzicielskiej, zgodnie z polskimi zwyczajami i tradycjami dotyczącymi miejsca dziecka w rodzinie i poza rodziną.
• W drugiej deklaracji strona polska podkreśla, że poradnictwo dla rodziców oraz wychowanie w zakresie planowania rodziny powinno pozostawać w zgodzie z zasadami moralności.